Majątek wspólny i rozdzielność majątkowa

Choć podstawowym ustrojem majątkowym dominującym wśród polskich małżeństw jest wspólność, wcale nie oznacza to, że zawsze jest to rozwiązanie najbardziej pożądane. Wspólność zakłada, że wszystko to, co stało się własnością któregoś z małżonków w czasie trwania ich związku, jest własnością każdego z nich. O majątku wspólnym mówimy przy tym nawet wówczas, gdy zakupu dokonał jeden ze współmałżonków bez wiedzy drugiego, zasada ta znajduje bowiem zastosowanie bez względu na stopień, w jakim każdy ze współmałżonków przyczynił się do tego, że majątek został pomnożony. Warto pamiętać jednak, że wspólność ustawowa nie dotyczy wyłącznie zysków, ale również strat, obowiązuje więc i wówczas, gdy w grę wchodzą zobowiązania zaciągnięte przez współmałżonków. I w tym przypadku nie ma znaczenia, kto zaciąga zobowiązania, a jeśli zobowiązanie zaciąga jedna osoba za zgodą drugiej – wierzyciel ma prawo oczekiwać, że jego roszczenia zostaną zaspokojone nie tylko z majątku dłużnika, ale również z majątku wspólnego małżonków. Przepisy dotyczące wspólności ustawowej regulują także kwestie związane z wierzytelnościami, które są pokłosiem prowadzonej działalności gospodarczej. Również w tym przypadku wierzyciel ma prawo domagać się zaspokojenia swoich praw z wykorzystaniem tych przedmiarów majątkowych, które wchodzą w skład przedsiębiorstwa, co często uderza także w majątek wspólny.

Na szczęście, polskie prawo umożliwia również podejmowanie działań, które zabezpieczają interesy każdego ze współmałżonków. Możliwe jest zatem uregulowanie stosunków majątkowych dzięki umowie majątkowej małżeńskiej. Właśnie tego rodzaju umowa dopuszcza rozdzielność majątkową znaną też jako intercyza. Umowa zawierana jest w obecności notariusza a z chwilą jej wejścia w życie nie ma już majątku wspólnego małżonków, a jedynie majątki osobiste, którymi każdy ze współmałżonków zarządza osobiście. W trakcie zawierania umowy tego rodzaju konieczne jest określenie, co będzie się działo z dotychczasowym majątkiem wspólnym. Zazwyczaj jest on dzielony po połowie, a jego części stają się składowymi majątków osobistych współmałżonków.